Turkije’s wanna-be slaapkamercoach, dat is de omschrijving van premier Erdogan die ik dit weekend op twitter voorbij zag komen. Vers in het geheugen ligt nog Erdogans oproep aan stellen om niet minder dan drie kinderen te krijgen, dit keer trekt hij fel van leer tegen abortus en tegen keizersnedes. De omschrijving maakte me aan het lachen. Wat wel welkom was nadat ik me het hele weekend al liep op te winden over hoe de premier deze belangrijke en gevoelige thema’s ter sprake brengt. De onderwerpen vragen een genuanceerde en menselijke benadering, maar Erdogan lijkt die kwaliteiten gewoon niet in zich te hebben. Hij gooit de thema’s rauw op tafel en dat is dat.
Hoezo ‘rauw’? Hij vergeleek abortus met de moord op 34 burgers in Uludere, eind december, door het Turkse leger: ‘ Elke abortus is een Uludere’. Als je maar een béétje weet van het besluitvormingsproces waar vrouwen doorheen gaan voor ze een moeilijk besluit nemen zoals het afbreken van een zwangerschap (en ik weet daar wat meer van af dan gemiddeld want ik heb in mijn vorige journalistieke leven veel geschreven over vrouwen en gezondheid, en dus ook over abortus), dan zou je dat nog kunnen interpreteren als: blijkbaar erkent hij dat het bombardement op Uludere een weloverwogen beslissing was, genomen door de enige die er werkelijk iets over te zeggen had – hijzelf dus. Maar Erdogan heeft duidelijk geen idee van het proces waar vrouwen die ongewenst zwanger zijn doorheen gaan. Hij noemt vrouwen die voor een abortus kiezen gewoon moordenaars. En voegde er overigens nog aan toe dat abortussen worden uitgevoerd om Turkije’s bevolkingsgroei te stoppen. Hoe haalt ‘ ie het in zijn hoofd?
De waanzinnige Turkse realiteit
Het wordt nog gekker als je bedenkt dat Erdogans opmerkingen hem in feite een menselijk gezicht geven in de waanzinnige Turkse realiteit. Een dag of wat geleden maakte minister van binnelandse zaken Sahin ongelooflijk harde en onacceptabele opmerkingen over het Uludere-bombardement. Hij beschuldigde de slachtoffers ervan hulpjes te zijn van de PKK, die zich in opdracht van de pro-Koerdische BDP en de PKK bezig hielden met illegale activiteiten (smokkelen). En dat ze juridisch vervolgd zouden zijn als ze levend waren gepakt. En dat er in die context geen enkele reden is voor excuses. Zowel Erdogan als een andere invloedrijke AKP’er hebben de woorden van Sahin scherp bekritiseerd, maar hij werd natuurlijk niet ontslagen en hij stapte ook niet zelf op.
Ik heb me nogal verbaasd over de commentaren over dit nieuwste akkefietje. Niemand oppert zelfs maar de mogelijkheid dat dit soort taal precies is waarom Sahin een ministerspost heeft. Hij heeft eerder extreme dingen gezegd en gedaan. Dit is gewoon zijn rol in de AKP. Veel AKP-stemmers zijn het roerend eens met zijn woorden, en hij houdt dergelijke stemmers voor de partij binnenboord. Daarna kan Erdogan publiekelijk zijn woorden afwijzen en zijn ‘humaniteit’ inzetten bij een ander thema, zoals in dit geval abortus, en hop, de hele AKP-achterban is weer tevreden. Als de twee heren elkaar zien zonder dat er buitenstaanders bij zijn, krijgt Sahin een goedkeurende klap op z’n schouder: goed gedaan! Natuurlijk wordt Sahin niet ontslaan, hij vervult zijn rol veel te goed.
Elke ongewenste zwangerschap is er één te veel
Terug naar het onderwerp – hey, Erdogan brengt een belangrijk vrouwenthema in verband met Uludere, dus nu niet mij verwijten dat ik dat ook even doe he. Is abortus een groot probleem in Turkije? Wat grasduinen in statistieken laat zien dat dat niet het geval is. In Turkije werden in 2008 17% van de bekende zwangerschappen (legaal) afgebroken. Ter vergelijking: in Nederland was dat in 2010 13%, in de Verenigde Staten 22% in 2008. Abortus is sinds het begin van de jaren tachtig legaal in Turkije, in de meeste gevallen tot de tiende week van de zwangerschap en de wet staat minderjarigen en getrouwde vrouwen niet toe er in hun eentje over te beslissen. Een wijdverdreider gebruik van moderne voorbehoedmiddelen (en andere ontwikkelingen) zorgde eerder voor een flinke daling in het aantal abortussen: in 1988 onderging 4,5% van de 100 vrouwen een abortus, in 1998 was dat teruggebracht naar 2,4%.
Geen flauw idee dus, waarom Erdogan het nodig vond hierover te beginnen. Elke ongewenste zwangerschap is er één te veel en moet natuurlijk het liefst voorkomen worden. Als Erdogan tegen abortus is, dan is het aan hem om beleid te maken dat het abortuscijfer verder terug kan dringen. Seksuele voorlichting op scholen, betere verkrijgbaarheid van anticonceptie in het hele land, indormatiecampagnes in gezondheidscentra (en die ook overal in het land openen en bemensen), enzovoort. Maar daar is hij niet in geïnteresseerd. Hij wil alleen zichzelf even neerzetten als vroom, religieus en nationalitisch man, en misbruikt daarvoor een belangrijk vrouwenthema.
De risico’s van een keizersnee worden gebagatelliseerd
En keizersnedes? Ja, die zijn een probleem in Turkije. Het aantal keizersnedes is gestegen tot maar liefst 37% in 2008 – in 1993 was het nog 8%. Vooral in het meest ontwikkelde westen van het land geven meer en meer vrouwen de voorkeur aan een keizersnee boven een natuurlijke bevalling, en artsen in de vele private ziekenhuizen aarzelen niet daar aan mee te werken. Uit de research die ik heb gedaan, blijkt dat vrouwen de keus niet altijd goed geïnformeerd maken. De risico’s van een keizersnee worden vaak gebagatelliseerd, de nadelen van een natuurlijke bevalling overdreven. Maar een keizersnee is zonder twijfel risicovoller dan een natuurlijke bevalling: er is kans op onverwachte bloedingen, infecties, en er zijn de risico’s van een ruggenprik of een algehele narcose. Herstellen van een keizersnee kost meer tijd, en brengt ook meer risico’s met zich mee dan herstellen van een natuurlijke bevalling.
Dus ja, reden genoeg het onderwerp op de agenda te zetten. Maar om dat nou te doen door te zeggen dat je ‘tegen keizersnedes’ bent? Hoe kun je nou tegen een medische ingreep zijn die al eeuwenlang de levens van duizenden vrouwen en baby’s redt? Een mep in het gezicht ook, van al die vrouwen die geen keus hadden om via een keizersnee te bevallen. En, ook hier geldt: als Erdogan werkelijk iets aan het probleem wil doen, dan zou hij zijn macht kunnen inzetten om beleid te voeren. Informatiecampagnes, het aanmoedigen van artsen om een strenge medische standaard te ontwikkelendie bepaalt wanneer er wel en wanneer er niet voor een keizersnee wordt gekozen, enzovoort. Maar daar is hij helemaal niet op uit, hij wil alleen snel scoren. Opnieuw door het misbruiken van een thema dat belangrijk is in het leven van veel vrouwen.
Jonge vrouwen
Erdogan heeft wee dochters die nu jonge vrouwen zijn. Ik heb aan ze gedacht dit weekend. Wie weet hoe hun levens zullen lopen? Misschien staan zij ook ooit voor de moeilijke beslissing voor of tegen een abortus of keizersnee. Ik hoop dat hun vader zich dan van zijn menselijke kant laat zien, en dat hij zijn dochters steunt, welke keus ze ook maken.
2 Comments »
2 Responses to “Vrouwen, keuzes, een politicus en vader”
Comments
Blog posts on this article
-
jun 09 2012 / 10am
[...] zich uitgesproken over deze onderwerpen? We weten al hoe Erdogan omgaat met Uludere – lees dit nog even, en dit. Erdogan staat vierkant achter het KCK-onderzoek. Kilicdaroglu heeft de [...]
Allereerst: ik vind absoluut niet dat keizersnedes moeten worden verboden en ben het dus niet eens met Erdogan.
Ik vind het echter wel fair om toe te voegen dat hij een uitzondering maakt voor keizersnedes met een medische indicatie. Dat betekent m.i. dat hij deze wel wil toestaan als moeder en/of kind gevaar lopen.
Nogmaals: ben het niet met hem eens dat keizersnedes in andere gevallen verboden moeten worden! En zoals je zegt: het percentage is erg hoog nu en zou verlaagd kunnen/moeten worden met voorlichting, niet met een verbod etc.