Kurdish MattersNieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com

Sarai Sierra is dood. Ze was op vakantie in Istanbul, haar eerste reis buiten haar eigen land, de VS. Een 33-jarige vrouw, een echtgenote en moeder van twee jongetjes. Ze hield van fotografie en koos Istanbul om zich uit te leven met haar toestel. Sinds 21 januari was ze vermist, en gisteren werd haar lichaam gevonden op het historische schiereiland van Istanbul, niet ver van de toeristiche hoogtepunten. Doodgeslagen.

Nogal confronterend, om het zachtjes uit te drukken. Ik woon nu meer dan vijf jaar in deze stad, en ik heb me nog nooit onveilig gevoeld. Niet als ik in het donker op straat loop, niet als ik alleen ergens loop, nergens, nooit. En dat is niet uit naïviteit. Cijfers uit bijvoorbeeld de International Crime Victims Survey laten zien dat Istanbul veel veiliger is dan steden van vergelijkbare grootte en ontwikkeling, zoals Rio de Janeiro of Lagos.

Sarai Sierra

Sarai Sierra

Maar wat heeft het voor zin te zeggen dat Istanbul een veilige stad is als er net een vrouw wreed is vermoord? Statistieken betekenen helemaal niets in persoonlijke situaties. En het enge is ook dat de constatering dat Istanbul veilig is, tot de verkeerde conclusies kan leiden. Jawel, er zijn mensen die vragen waarom ze alleen reisde, en waarom ze naar het buitenland ging zonder haar gezin. Speculaties die feitelijk maar één ding suggereren: ze riep dit over zichzelf af. Wat natuurlijk totale onzin is waar ik me ernstig tegen verzet.

Sarai werd niet vermoord ondanks dat Istanbul een veilige stad is. Volgens mij moeten we bij een gebeurtenis als deze niet op de kleine schaal van Istanbul kijken, of Istanbul vergelijken met andere steden. We kunnen beter wat meer afstand nemen, en op wereldschaal kijken. De wereld is geen veilige plek voor vrouwen. Onze fysieke kracht is zelden genoeg om ons te verdedigen tegen mannen die ons kwaad willen doen. En dus worden we geslagen, verkracht, aangerand, vermoord. Het is een risico waar elke vrouw elke dag mee leeft. Op sommige plekken op de wereld is de kans misschien groter dat je iets dergelijks overkomt, maar vrouw zijn is genoeg om altijd en overal risico te lopen.

Pippa Bacca

Van twee mensen heb ik, naar aanleiding van wat er met Sarai Sierra is gebeurd, al het advies gekregen ‘voorzichtig te zijn’. Lief natuurlijk, maar ook vreemd. Ik zou niet weten hoe ik voorzichtig genoeg kan zijn om een mishandeling, verkrachting, aanranding of moord uit te sluiten. Voor veel vrouwen is zelfs thuis blijven geen garantie – dat het meeste geweld zich thuis afspeelt, weet iedereen wel, toch?

Nog vreemder vind ik dat sommige mensen zeggen dat ‘we dit niet meer zouden laten gebeuren na Pippa’. Pippa Bacca was een Italiaanse kunstenares die in 2008 in Turkije werd verkracht en vermoord, lees haar verhaal hier. Het is zo naief te denken dat onze gedeelde schok en woede of zelfs campagnes of wat dan ook dit soort afschuwelijke dingen werkelijk een halt toe kunnen roepen. En te denken dat Pippa de laatste was. Natuurlijk was ze dat niet, en Sarai was ook niet de laatste – hoeveel vrouwen zouden er alweer vermoord zijn sinds Sarai’s leven gruwelijk ten einde kwam?

Wat kunnen we dan wel doen, als het niet ‘voorzichtig zijn’ is, en als de realiteit is dat geweld tegen vrouwen er altijd zal zijn? Het maar accepteren? Natuurlijk niet. Ik kies voor realisme, en voor mentale kracht. Je er bewust van zijn dat je als vrouw per definitie risico loopt, maar je keuzes er niet door laten beïnvloeden. Door het leven gaan met opgeheven hoofd, wat er ook gebeurt.

Moge Sarai Sierra in vrede rusten.

11 Comments »

11 Responses to “Met opgeheven hoofd”

Comments

  1. Nienke feb 03 2013 / 3pm

    Heftig verhaal. Zet me aan het denken. Je loopt niet alleen risico als vrouw, maar ook als mens. We wanen ons ‘onaantastbaar’, maar het kan zo afgelopen zijn. Gelukkig leef ik niet constant met die gedachte, maar soms wordt je even met de neus op de feiten gedrukt. Dat belet me overigens niet om met opgeheven hoofd door te gaan.

  2. Jolanda feb 03 2013 / 7pm

    ‘Het is een risico waar elke vrouw elke dag mee leeft. Op sommige plekken op de wereld is de kans misschien groter dat je iets dergelijks overkomt, maar vrouw zijn is genoeg om altijd en overal risico te lopen.’

    Oeff, wat een zwaar overdreven constatering zeg. Wellicht had je beter even kunnen wachten tot er meer bekend werd over deze moord. Ten eerste is ze niet doodgestoken… en ten tweede is ze misschien helemaal geen gewone toeriste geweest, we weten het allemaal nog niet.

    Ik heb je blogs altijd met interesse gelezen, maar het valt me steeds meer op dat je behoorlijk tendentieus bezig bent als journaliste. Met opgeheven hoofd door het leven gaan is niet verkeerd, het nadeel is echter dat je dan de valkuilen niet ziet…

  3. Fréderike Geerdink feb 03 2013 / 8pm

    Inderdaad Jolanda, ze werd niet neergestoken zoals aanvankelijk werd gezegd, maar op het hoofd geslagen. Dat heb ik gecorrigeerd.
    Dit blogje is geen nieuwsbericht, dit gaat over het gevoel dat het bij mij opriep, als inwoner van de stad en als vrouw. En als vrouw loop je wel degelijk altijd en overal risico om slachtoffer te worden van geweld, op welke manier dan ook. Dat kun je ontkennen, maar ik kies ervoor me daarvan bewust te zijn – en dat is natuurlijk iets anders dan er elke dag mee bezig zijn, dat zou ingewikkeld worden.
    En zijn er ook ‘ongewone’ toeristen? Ze is vermoord, daar gaat het om. Is er volgens jou een goede reden voor moord?
    Met opgeheven hoofd zie je de valkuilen niet? Wel eens in Istanbul geweest? Geloof mij, ik kijk met dat opgeheven hoofd van mij altijd waar ik loop, één keer mijn voet breken door een gat in de weg is voldoende ;-)

  4. Ihsan feb 04 2013 / 7am

    Als vrouw alleen in zo’n megastad moet je gewoon een handwapen bij je dragen als je snachts de straat op gaat. Idem in Moskou, New York of Shanghai. Je wilt niet eindigen in een vuilniszak aan het einde van een donker steegje. Het klinkt misschien overdreven, maar in dat soort steden heb je gewoon een pistool nodig om de vieze mannen van je af te houden. Het probleem is echter dat de daders meestal geen onbekende rovers zijn, maar mensen die je kent (zoals in dit geval mogelijk zelfs de Nederlandse gids van Serai). Aangezien je ook niet echt op de Turkse politie kan vertrouwen zou ik dat wapen gewoon mee nemen. Dat geweld kan iedereen treffen, zelfs kinderen. Een Nederlandse vriendin van mij is in Istanboel in elkaar geslagen door een oude man omdat hij vond dat ze zich niet zedelijk genoeg kleedde. Zolang dit soort necrofiele steentijd mensen de stad domineren zie je mij niet in die betonjungle. Wat er modern is aan Istanbul? Het is mij nog niet opgevallen. Ik wil niet al te negatief doen, maar over die stad valt nu een maal niet veel goeds te zeggen.

  5. Fréderike Geerdink feb 05 2013 / 11am

    Ihsan, sorry maar wat een oneindig domme reactie. Een pistool op zak keert zich zéér makkelijk tegen je, zeker omdat je, zoals ook in het blogje staat en je misschien weet, als vrouw doorgaans fysiek minder sterk bent dan degene die je iets wil aandoen. En terwijl we de laatste tijd juist weer zien wat een destructie wapens aanrichten, ga jij zeggen dat je een handwapen bij je zou moeten dragen. Dat draagt alleen maar bij aan méér geweld, dat snapt een kind.
    En dan je vooroordelen over Istanbul, mijn god, ongelooflijk. Amsterdam is onveiliger. Op de rest ga ik maar niet in. Wat een simplisme.

  6. Jolanda feb 06 2013 / 4pm

    Je interpreteert er flink op los… Met een ‘gewone toeriste’ bedoel ik iemand die een stad bezoekt vanwege interesse voor deze stad. Van deze Amerikaanse toeriste is bekend geworden dat ze afspraken met verschillende mannen had gemaakt in een voor haar onbekende stad, dat noem ik naïef. En voordat je weer in de aanval gaat, daarmee zeg ik niet dat ze dus heeft gevraagd om problemen, maar verstandig is zoiets niet.

  7. cem feb 07 2013 / 5pm

    sorry hoor maar waarom ga ik niet mijn 2 kinderen en gezin achterlaten om in een land over de oceaan foto’s nemen? afspraken te maken met verschillende mannen in verschillende bars.. seks in een bar wc enzv enzv. er loopt genoeg rotzooi rond en met dit soort gedrag haal je dat naar je toe. Ze had beter moeten weten en verstandiger moeten zijn zonde van haar leven en ook van haar kinderen. en ıstanbul is zeker veel veiliger dan Amsterdam!!!

  8. Mehmet feb 07 2013 / 5pm

    Ze was een drugs Koerier….

    Amerikaanse geheime dienst Cia heeft in de Amerikaanse Media duidelijk gemaakt dat zij een Type was die met nadruk door drugs organisaties misbruikt worden om te dienen als Drugskoerier waarbij ze na iedere reis 10.000 Euro krijgen.

    Zij is 1x keer naar Nederland en 1x naar Duitsland geweest. Ze kwam uit een arm gezin uit Amerika en dit was haar eerste reis in haar leven in het buitenland. Tevens heeft ze grote en luxe uitgaves gemaakt in Istanbul.

    Zij zag er ook best Turks uit…

    Zonde…zij had 2 kinderen en een man thuis….jammer ze ging ook nog minimaal 2x vreemd in Istanbul…

    maar jammer, ze had ook mensen, ouders, famillie die van haar hielden.

    Mehmet

  9. Ihsan feb 07 2013 / 8pm

    Fréderike, ik zeg niet dat iedereen wapens moet dragen, enkel vrouwen. Juist omdat ze minder sterk zijn kunnen ze zich niet verweren en is zo’n klein handwapen ideaal. Als het aan mij lag zouden wapens voor mannen verboden moeten worden en zou de strijd in het zuidoosten per direct gestopt moeten worden. Daar dit echter niet om. En niet heel Istanbul is gevaarlijk, maar veel delen wel, zeker midden in de nacht. Veiliger dan Amsterdam? Dat moet een grap zijn, en dan hoef ik het niet eens over geweld op straat te hebben. Hoeveel vrouwen in Istanbul worden alleen al in elkaar geslagen door hun eigen famillieleden?

  10. Ihsan feb 07 2013 / 8pm

    En dan kan je wel zeggen dat ook dat geweld teveel is, maar van mij krijgen mannen die vrouwen snachts op straat benaderen het nadeel van de twijfel. Ik heb dan liever een dode vieze dronkaard, dan een dode jonge vrouw. Want zulke viespeuken, die we in Nederland met een werkstraf weer op straat zetten, kennen geen grenzen. En dan is elke vrouw weerloos, want hoe lang duurt het voordat de politie je komt redden? Komen ze uberhaupt? Nemen ze je serieus? Zelfs in Nederland weet je het niet zeker.

  11. Ranja feb 09 2013 / 2am

    Fréderike bedankt! Om dit met ons te delen en hou ons zeker op de hoogte over enig nieuws hierover. Ook knap dat je lezers reageren dat vind ik nu geweldig aan je blog x Veel succes meid goed werk!

Leave a Reply

 tekens beschikbaar

Snel