Kurdish MattersNieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com

De emoties lopen hoog op na de arrestaties deze week van hooggeplaatste personen in de Ergenekon-zaak, de duistere organisatie die een staatsgeep wilde plegen. De democratie staat op het spel!, roept een ieder om het hardst. De oppositie (verweven met de bureaucratische elite waaruit veel Ergenekon-verdachten komen) zegt dat de Ergenekonzaak is verworden tot een politiek proces waarmee ze bewezen achten dat democratie niet veel voorstelt onder het leiderschap van regeringspartij AKP. De AKP (een jonge partij met veel minder banden in de oude bureaucratische elite) stelt dat het juist van levensbelang is voor de democratie om wat Ergenekon betreft de onderste steen boven te krijgen. Ik ben het met dat laatste standpunt eens, maar aan de andere kant ben ik benieuwd hoe de aanklachten tegen de arrestanten zullen luiden. Wat is ervoor nodig om als lid van Ergenekon gezien te worden? Wie zal er straks naar huis gestuurd worden zonder veroordeling, wie zullen de echte schurken blijken te zijn? En zal er ooit een moment komen waarop iedereen – nou ja, iedereen, maar toch in ieder geval veel mensen van verschillende politieke kleur – ziet dat dit onderzoek nou eenmaal nodig was om voor eens en altijd af te rekenen met de ‘diepe staat’?
En hier, lieve lezers, mis ik een bindend persoon in dit land. Iemand die boven de politieke waan van de dag staat, iemand die breed gerespecteerd wordt en die de spanning wat uit de lucht kan halen. President Gül kan zich niet te duidelijk uitspreken, hij moet onafhankelijk zijn en zal bovendien door de oppositie al snel in de AKP-hoek gedrukt worden, de partij waar hij uit voortkomt. Premier Erdogan kan de bindende rol ook niet spelen, want hij wordt te diep gewantrouwd door veel Turken. Aan de andere kant, ik hoor hem nog zeggen dat hij zijn uiterste best zou doen een premier te zijn voor álle Turken, en daar zie ik helemaal niets van. Ik zie een AKP (geleid door Erdogan, en in Turkije zeggen parlementariërs niets zonder de instemming van hun leider) die net zo ongenuanceerd meedoet aan het debat als iedereen en de oppositie er zelfs van beschuldigt banden met Ergenekon te hebben. Ik raak overigens net zo geschokt door opmerkingen van oppositiepartij CHP, die in het parlement schaamteloos te berde bracht dat ze overeenkomsten zien tussen Turkije onder Erdogan en de begindagen van Khomeini in Iran en Hitler in Duitsland. Is er dan geen enkel gezamenlijk doel hier, bijvoorbeeld de noodzaak om af te rekenen met de diepe staat? Iemand die de politieke angel uit deze discussie kan halen?

 

3 Comments »

3 Responses to “Een gezamenlijk doel”

Comments

  1. roeland jan 12 2009 / 5pm

    Ingewikkeld verhaal. Maar wat is een diepe staat uit de laatste regel?

  2. Fréderike Geerdink jan 12 2009 / 8pm

    Ha Roeland, ja, het is een ingewikkeld verhaal, absoluut. Ik heb even een linkje gezet onder ‘diepe staat’, naar een blogje wat ik er eerder over schreef, zodat die term wat duidelijker wordt. En in het begin een linkje naar wiki-informatie over Ergenekon, hoewel dat info is die het vrees ik neit per se mínder ingewikkeld maakt ;-)
    Leuk dat je meeleest!

  3. aydin jan 14 2009 / 10am

    ik denk dat akp te ver is gegaan. sabih kanatoglu heeft er eigenlijk niks mee te maken maar toch zijn ze bij hem thuis geweest.(rechter) het is eigenlijk schande voor deze mensen ze hebben nog steeds geen bijwijs.IK denk dat ergenekon een spel van akp is (steun van europa en amerika) Precies de zelfde wat israel doet tegen gazze.(steun van amerika en europa) niemand kan iets doen dat is het ergste.

Leave a Reply

 tekens beschikbaar

Snel