Abdullah Gül heeft geen recht van spreken, hoor ik steeds als reactie op de Turkse president die zich uitspreekt tegen de ideologie van Wilders, die discrimineert en mensen buiten spel zet. Immers, Gül heeft zelf een probleem met minderheden in zijn land. Koerden en christenen in het algemeen en Armeniërs in het bijzonder worden dan als voorbeelden aangehaald. Waar. Maar laten we een belangrijk verschil niet uit het oog verliezen: Gül boekt met zijn land vooruitgang waar het de behandeling van minderheden betreft, Nederland holt, onder leiding van Wilders, juist achteruit.
Het probleem dat Turkije heeft met zijn minderheden, zit stevig verankerd in de pijlers van de republiek. De belangrijkste daarvan is: we zijn allemaal Turk. Koerden heetten dus ‘berg-Turken’, Armeniërs en Grieken mochten officieel als minderheid bestaan maar werden in feite gedwongen te assimileren of met discriminerende wetten of gruwelijke pogroms gedwongen het land te verlaten, Roma werden maatschappelijke outcasts.
Sinds de partij waar president Gül – die als president partijloos is – uit voortkomt, de AKP, aan de macht is, wordt er flink gemorreld aan de pijlers van de Turkse republiek. Ook de waarheid dat iedereen een Turk is, is sinds 2002 niet meer zo heilig als voorheen. Berg-Turken zijn Koerden geworden, Armeniërs durven zichtbaarder te zijn dan ooit tevoren, eeuwenoude kerken worden met overheidsgeld gerenoveerd en soms worden er diensten gehouden die gelovigen uit de hele wereld trekken.
Het is allemaal niet genoeg, en de AKP kan niet blijven buigen op de successen die de afgelopen tien jaar zijn behaald. Het is hoog tijd voor nieuwe stappen in het democratiseringsproces. Maar president Gül het zwijgen opleggen als hij Wilders bekritiseert door op de positie van minderheden in Turkije te wijzen, gaat voorbij aan de ontwikkeling die Turkije doormaakt.
En het gaat voorbij aan de richting die Nederland is ingeslagen. Onder leiding van Wilders worden hele bevolkingsgroepen aan de kant gezet, omdat ze niet Nederlands genoeg zouden zijn, onze ‘normen en waarden’ niet zouden respecteren, een geloof hebben waarvan dreiging uitgaat. Waaarom werden de Koerden gedwongen geassimileerd? Omdat ze de eenheid van het land zouden bedreigen, en omdat ze als zichzelf te primitief zouden zijn voor het moderne Turkije. Waarom werden de christenen in Turkije decennialang onderdrukt? Omdat ze werden gezien als bedreiging voor Turkije’s souvereiniteit.
Precies zo wordt er in Nederland steeds meer naar allochtonen en moslims gekeken. Pure Nederlands worden zullen ze. Daartoe is de multiculturele samenleving in de ban gedaan en wordt kabinetsbeleid steeds meer afgestemd op het motto dat wij allemaal Nederlanders moeten zijn. Nederland gaat, kortom, precies in de richting waar Turkije vandaan komt. Een angstaanjagende richting, treffend geïllustreerd door Turkije’s geschiedenis.
4 Comments »
4 Responses to “Nederland koerst naar waar Turkije vandaan komt”
Comments
Blog posts on this article
-
apr 22 2012 / 4pm
[...] (En werd door sommigen niet serieus genomen, en daar heb ik een opinie-artikel over geschreven, dat je hier kunt lezen.) Ik weet haast wel zeker dat Beatrix het met Gül eens is, maar ja, zij mag zich niet uitspreken. [...]
Goed artikel.
Inderdaad en goed artiekel, maar ik denk wel dat het niet zo’n vaart zal lopen. De PVV zakt continue in de peilingen, en de kans dat ze nog een keer mee zullen kunnen regeren na dit kabinet is erg klein. Ondertussen tonen CDA en VVD zich zoals altijd trouwe bondgenoten van Turkije, en is er ook weinig slecht nieuws over Turken in de media. Ik houd mijn hart wel vast voor de Marokkanen, met name de jongens, want ik denk niet dat er van hen nog veel getollereerd zal worden. Nu de discussie zich in Nederland langzaam van de Islam af aan het keren is, richten racisten weer openlijk hun pijlen op onze Marokkaanse medelanders. Het is wel frustrerend om te zien dat extreem-rechts nog wel in opkomst lijkt in Duitsland, Oostenrijk en de Scandinavische landen.
Een te gechargeerde vergelijking. Nederland is godzijdank ingebed in internationale verdragen en Europese regelgeving en krijgt steeds vaker tegengas van de EU, Raad van Europa en het Europees hof. Ook binnen Nederland ontstaat langzaam een tegenbeweging.
Dat Nederland de laatste 10 jaar steeds onaangenamer is geworden is waar, maar de manier waarop ongelijkheid nog steeds is geïnstitutionaliseerd in Turkije zal nooit gehaald worden in Nederland. Kijk maar naar de rechtspraak en het gevangeniswezen in Turkije, die is onvergelijkbaar met Nederland. Bovendien zal de politieke rol van de PVV langzaam minderen nu steeds meer mensen uit de partij stappen. Er komt ook geen volgende regering met de PVV, het CDA kan dit niet meer naar de achterban verkopen. Ik vind wel dat links Nederland te veel bezig is met partijbelangen en niet meer met echte politiek en eigenlijk nergens meer voor staat.
Kritiek op Gul is volkomen terecht gezien zijn uitspraken die hij heeft gedaan in Nederland. Daarnaast is multiculturalisme een blijvend verschijnsel in Nederland, of men wil of niet. Ook is Wilders, die in Nederland als Extreemrechts wordt gezien totaal niet vergelijkbaar met (gewelddadig) extreemrechts in Turkije.
Al met al een tendentieus artikel.