De poetsvrouw die ik verdiende

‘En nu alsjeblieft even óphouden met praten, en luísteren!’ Ik kan nauwelijks geloven dat ik zo uitval. Tegen mijn schoonmaakster nog wel. Maar er is nu toch echt een grens overschreden. De schilderijen zijn nog hartstikke stoffig, er zitten nog haren in het afvoerputje van de douche, de ramen zijn niet goed schoon, ik zie een vlek op het kleine …

Crunch

‘In deze ruimte’ – en de gespierde man knipt het licht aan – ‘kun je crunch-lessen volgen, en yoga, en pilates of aerobics.’ Ik wil geen yoga, pilates of aerobics, and wat is crunch in godsnaam? Iets met spieren, begrijp ik. Ik vraag waar het zwembad is. ‘We hebben geen zwembad, maar dit is wel het grootste sportcentrum aan de …

De ouderwetsheid van de trein

De trein, die is niet ouderwets. Ik zou zelfs zeggen: die is modern en comfortabel, en de zitplekken zijn ruim. Toch geeft reizen per trein me altijd een ouderwets gevoel. Het geluid van de wielen op de rails! De lawaaierige en nog altijd een beetje enge verbindingsstukken tussen de wagons! Het zicht op de voorste wagons als de trein een …

Kijken naar de volle maan

Ik was kapot na het reizen, na de hele dag Turks praten en na te veel nieuwe gezichten. Het laatste bezoekje dat Rosarin en ik brachten was naar nog één familie in het dorp. De tv stond te hard, de koffie was niet best en het gesprek duurde en duurde maar – en werd grotendeels in het Koerdisch gevoerd, dus …

Meisjes uit Izmir

De volgende keer dat ik naar Izmir (Turkije’s derde stad, gelegen aan de Egeïsche Zee) ga, neem ik een kort rokje mee. Of schoenen met hakken. Of, nog beter: allebei. Ik was er deze week, en wat voelde ik me onelegant in mijn spijkerbroek en op gympies. Sterker nog: ik wás het. Vergeleken bij de meisjes in Izmir.

Zo worden ze …

Hollands grijs of Turks gekleurd?

Terwijl ik dit blogje schrijf, ligt er een plak verf op mijn hoofd. Nog een minuut of twintig, dan mag ik het eruit wassen en is mijn haar weer zwart. Oók dat groepje grijze haren rechtsvoor. En ondertussen vraag ik me af of ik met een jaartje of twintig (dan ben ik bíjna 60) trots Hollands grijs zal zijn, of …

Verwoestend

Er worden kant en klare huizen gestuurd naar Elazig, de provincie die gisterochtend vroeg werd getroffen door een aardbeving. En tenten. En in de komende maanden krijgen de mensen die nu dakloos zijn geworden betere huizen dan voorheen. Niet meer gebouwd van zongedroogde stenen van modder, maar van stevig beton.

In alle verhalen over het aantal slachtoffers gaat het steeds maar …

Een normaal toilet

Een vriendin van me die in Turkije op bezoek was becommentarieerde de hurk-wc met de woorden: ‘Nou ja, de dingen zijn gewoon minder hygiënisch dan in Nederland he, in Turkije?’ Ik lachte en heb maar geen poging gedaan haar van het tegendeel te overtuigen. Zij moest immers weer terug naar Nederland, zij moest nog vele malen op een publiek zit-toilet, …

Arme mannen

Soms gebeurt het ineens: ik beland in een huiskamer vol vrouwen. Gisteravond was het weer zover: acht vrouwen tussen de 17 en 54 jaar, en ze deden allemaal een vrouwending. Eentje was iets aan het breien voor een baby. Een ander showde twee tassen en vroeg aan de rest welke beter zou staan bij de outfit die ze zaterdag zou …

Ultieme luxe

Mijn lief en ik staan op het balkon van het huis waarin hij opgroeide. We kijken uit over het dorp. Het heeft gesneeuwd, alles is wit en de zon, die vandaag de sneeuw prachtig liet glinsteren, zakt langzaam weg achter een heuvel. Het is koud. En dan zie ik dat maar bij een paar huizen rook uit de schoorsteen komt. …