Goed, de Koerdische kandidaten die eerder deze week uitgesloten werden van verkiezingsdeelname, mogen toch meedoen. De Verkiezingsraad heeft de zaak opnieuw bekeken. Zijn ze van gedachten veranderd vanwege de heftige protesten in Istanbul en in verschillende steden in het zuidoosten van het land? Was er iets mis met het papierwerk en is dat in de tussentijd opgelost (niet meteen zeggen dat dat naief is, lees deze blog post maar eens)? Hebben ze de wet nu anders geïnterpreteerd? Wat er ook is gebeurd, de conclusie moet zijn: de Verkiezingsraad is totaal onverantwoordelijk bezig geweest.
Laten we, puur voor de gedachtegang, eens stellen dat het papierwerk het probleem was, zoals hier en daar wordt gesuggereerd. Was dit dan de manier om dat an de kandidaten duidelijk te maken? Het lijkt mij dat je zoiets ook in een eerder stadium kunt bespreken, zeker als het om zo’n gevoelige kwestie gaat. Je laat het toch niet zó uit de hand lopen om een stel formulieren?
Misdaad
Werd de wet deze keer anders geïnterpreteerd? Dat klinkt al net zo belachelijk. De laatste dag waarop kandidaten zich konden aanmelden, was 11 april, de beslissing de Koerdische kandidaten niet mee te laten doen kwam maandag, precies een week later. En nu komen ze in een paar uurtjes ineens tot een totaal andere beslissing? Het punt is natuurlijk dat de wetten die van toepassing zijn, speciaal gemaakt zijn voor het soort kandidaten waar het hier om gaat: Koerden. De wet dat je geen kandidaat-parlementariër kunt zijn als je veroordeeld bent voor misdaden die zijn gelinkt aan terrorisme, is er puur om Koerden tegen te houden zich kandidaat te stellen.
De misdaden waarvoor ze zijn veroordeeld, zijn helemaal geen misdaden. Ze hebben zich uitgesproken tegen het gebrek aan politieke en culturele rechten voor Koerden, ze hebben het lef gehad Koerdisch te spreken in het parlement, ze hebben PKK-leider Öcalan ‘sayin’ genoemd, ‘geachte’. In Turkije word je dan veroordeeld voor ‘het maken van propaganda voor een terroristische organisatie’, of voor ‘banden hebben met een terroristische organisatie’. Maar dit heeft niets met misdaad te maken, laat staan met terrorisme.
Trouwens, het feit dat Koerden als onafhankelijk kandidaten meedoen aan de verkiezingen, is ook al vanwege een discriminerende wet. En wel de kiesdrempel van 10%, speciaal gemaakt om Koerden niet tot de volksvertegenwoordiging te laten doordringen.
Latente woede
Waren het de heftige protesten die de Verkiezingsraad anders deed beslissen. Als dat zo is, betekent dat dat de raad niet bepaald in contact staat met de werkelijkheid. Regeringspartij AKP startte jaren geleden de zogeheten ‘Koerdische opening’, bedoeld om de Koerdische kwestie langs democratische weg op te lossen, maar er is helemaal niets van terecht gekomen. De PKK heeft zich behoorlijk rustig gehouden en heeft zelfs maandenlang een staakt-het-vuren in acht genomen, maar de regering heeft geen vooruitgang geboekt. Geen onderwijs in het Koerdisch. Geen verlaging van de kiesdrempel. Geen einde aan de juridische vervolging van Koerdische burgemeesters. Geen staakt-het-vuren van het leger tegen de PKK. Niets. De teleurstelling daarover is enorm, de woede smeulde pal onder de oppervlakte. Kan het zijn dat de Verkiezingsraad echt geen idee had dat een beslissing tegen de Koerdische kandidaten tot zo’n woede-uitbarsting zou leiden?
Hoe je er ook naar kijkt, de Verkiezingsraad heeft onverantwoordelijk gehandeld. Nu hebben ze hun beslissing veranderd, maar is daarmee de kous af? Koerdische politici reageren mild. Eentje zei dat ze hopen dat deze beslissing zal bijdragen aan democratisering. Een ander dat een fout is hersteld. Weer een ander zei dat de positieve beslissing zou moeten helpen bij het herstellen van de rust. Maar ik vraag me af of het snel weer rustig wordt. Is het daar niet te laat voor?
Geest
De geest is uit de fles, en de vraag is of die er weer in te krijgen is. Koerden zijn kwaad, erg kwaad. Zij leven ook in dit land, en keer op keer worden ze uitgesloten van volledige sociale, politieke en culturele participatie. Die terechte klachten moeten eindelijk eens werkelijk worden gehoord.
Tja, als er in je nabije omgeving zoveel onrust en omwentelingen plaats vinden, wil je (Turkije) chaos wel voorkomen. (Dit noem je niet als mede oorzaak?)
Inderdaad, de geest lijkt uit de fles en gesteund door het voorbeeld van de moedige opstandelingen in de Noord-Afrikaanse buurlanden, zullen de Koerden het niet (snel) opgeven.
Weer dank voor hoopgevende en trendvoortzettende (in Midden-Oosten en Noord-Afrika) informatie Frederike.
Succes met je werk
Anna