Voor buitenlanders is het altijd heel makkelijk geweest langere tijd in Turkije te verblijven. Je hoefde niet eens een verblijfsvergunning aan te vragen. Elke drie maanden even naar het buitenland om je toeristenvisum te vernieuwen, was voldoende. Maar Turkije vindt het genoeg geweest en heeft de regels veranderd: een toeristenvisum is nu nog maar negentig dagen gelden binnen een periode van 180 dagen. Wil je langer blijven, dan moet je een verblijfsvergunning kopen.
Het is voor de Turkse overheid natuurlijk vooral een manier om geld in het laatje te krijgen, maar volgens mij zegt het ook iets over gegroeid Turks zelfvertrouwen: het is meer waard om in Turkije te wonen dan slechts vier keer per jaar de prijs van een toeristenvisum (bij elkaar 60 euro).
Het wordt nog interessanter als je de nieuwe regels ziet in het licht van de binnenkort veranderende regels voor Turken die naar Europa willen. Veel Europeanen hebben er geen idee van, maar het is voor Turken extreem moeilijk de Europese grens te beslechten. Zelfs een visum aanvragen voor een citytrip of familiebezoek is de hel. Je moet een heel pak officiële documenten overleggen (inclusief bijvoorbeeld eigendomspapieren van een huis of een auto of iets ander waardevols, en de officiële registratie bij de belasting van het bedrijf waar je werkt, enzovoort enzovoort) – en zélfs als je alle benodigde papieren weet te verzamelen, kan zo’n visum nog zonder opgaaf van reden worden geweigerd.
Tel daarbij op de denigrerende manier waarop Turken worden behandeld bij de visum-afdeling van ongeacht welke Europese ambassade of consulaat, en je snapt wat Egemen Bagis (minister van EU-zaken) onlangs zei: ‘Onze burgers voelen zich met minst Europees als ze uren staan te wachten in de rij voor een visum naar Europa.’
De verwachte veranderingen gaan het dus makkelijker maken voor Turken om naar Europa te reizen. Zodra Turkije het zogeheten ‘readmission agreement’ (een overeenkomst over illegale immigranten die Turkije gebruiken als uitvalsbasis om de EU binnen te komen) tekent, worden de visumregels voor Turken versoepeld. De eerste groepen die daarvan profiteren zijn zakenmensen, studenten en kunstenaars. Daarna volgen andere groepen.
Dat is niet eens meer een politieke discussie, feitelijk moeten alleen de technische details nog worden ingevuld. Dat klinkt misschien vreemd, maar er ligt nu eenmaal een deal. Turkije moest bijvoorbeeld biometrische paspoorten invoeren, en dat hebben ze eerder dit jaar gedaan. Het readmission agreement is ook onderdeel van de afspraak, en als Turkije daaraan voldoet, is het rond.
Ik heb er wat buitenlanders over horen klagen dat ze een verblijfsvergunning moeten kopen. Dat maakt me wel pissig, eerlijk gezegd. De verblijfsvergunning krijgen is niet eens moeilijk en vooral een kwestie van voldoende geld op je rekening hebben om jezelf te kunnen onderhouden. Stelt absoluut níets voor vergeleken met wat een Turk moet doen om alleen maar een weekendje naar Parijs te kunnen. Ik zou zeggen: realiseer je eens hoe gezegend je bent met je Europese paspoort waarmee je praktisch elke grens ter wereld zonder noemenswaardig gedoe kunt oversteken. De nieuwe Turkse en Europese regels zijn een stap naar meer balans in de rechten van Europese en Turkse burgers.
Eerste reactie – kort maar krachtig: Fantastisch artikel en helemaal mee eens Frederike!
Beetje uitleg: Wij Europeanen zijn behoorlijk verwend en omdat ik als zodanig getrouwd ben geweest met een Turkse man weet ik alles van zowel de gecompliceerde procedures, de willekeur als de vaak neerbuigende behandeling door Europese ambtenaren.
Ik zal nooit vergeten dat ik aan de overkant van de straat moest wachen met een lange rij andere mensen – meest vrouwen, omdat we niet bij onze partners in de rij mochten staan die een Duits visum kwamen aanvragen. Het sneeuwde, was zes uur in de morgen (later komen zou helemaal betekenen dat je kon fluiten naar aan de beurt komen die dag) en het deed me anno 1990 enorm denken aan nare beelden uit films uit periode WOII.
En al is er heus het een en ander verbeterd in die twintig jaar, kon dit jaar de vader van mijn kind, ondanks dat hij zijn ticket op zak had en ieder jaar naar Engeland en Frankrijk reist, geen visum krijgen om een weekend op bezoek te gaan bij zijn zoon ter gelegenheid van diens verjaardag. Een zakenman met een eigen bedrijf, een reisbureau notabene, wat geen enkel verschil maakte.
Dus ik zal blij zijn, en velen met mij, als deze regeling erdoor komt. En begrijpelijk dat Turkije de regels ten aanzien van verblijfsvergunningen en visa wat aanscherpt. Mocht het in de toekomst voor mij persoonlijk weer aan de orde komen, wat ik wel hoop, dan heb ik dat er graag voor over.
Dank je wel voor je vinger aan de pols!
Hartelijke groet,
Carolien Geurtsen
Dit verhaal deed tijdens de zomermaanden al de ronde en werd nadien weer – even vlug als het de kop op stak- opnieuw naar de archieven verwezen…
Aanleiding was een journalist van een plaatselijke krant in Fetiyeh die het verhaal gepubliceerd dat dat hij “dienaangaande om informatie verzocht had bij de bevoegde overheid”… maar eigenlijk geen officiële bevestiging gekregen had. “Er zou iets in de maak zijn”…
Tot op heden is er nergens op een officiële website – en ik neem de website van het Turkse Ministerie van Buitenlandse Zaken als referentiepunt – iets verschenen over de invoering van deze maatregel of wet.
Een wet wordt pas wet wanneer ze als dusdanig ook pubuciceerd wordt. Is dat inmiddels ook gebeurd ???? Zoniet… blijft alles bij het oude …
Ter aanvulling hieronder een artikel uit de “Hürriyet Daily News” van 2 augustus. Sindsdien zijn er geen wijzigingen meer uitgevoerd.
Enkele officiële websites die informatie geven:
http://www.mfa.gov.tr/sub.en.mfa?6edc6114-ba75-452d-a7ac-f6d691603318http://www.konsolosluk.gov.tr/InfoNotes/IN_Item.aspx?ID=300