Kurdish MattersNieuwe site! Volg me tijdens mijn werk aan mijn boek over de Koerdische kwestie: www.KurdishMatters.com

Stel, er liggen zo’n 600.000 mijnen langs de honderden kilometers lange grens met één van je buurlanden, en je wilt voor 2014 van ze af omdat je je daartoe hebt verplicht door het tekenen van een internationaal verdrag. Maar je hebt niet genoeg geld, en je eigen leger heeft de techniek en de specialisten niet in huis de klus zelf te klaren. Wat doe je dan? De Turkse regering, precies in die situatie, bedacht dit: ze vroegen de NAVO, waar ze lid van zijn, te helpen de mijnen langs de Turks-Syrische grens te ruimen. Maar de NAVO bleek ook niet genoeg capaciteit te hebben, dus organiseerden ze een aanbesteding voor (ook buitenlandse) bedrijven. De beloning: geen geld, maar het recht om de grond die beschikbaar komt, 44 jaar lang te bewerken. Klinkt mij niet zo stom in de oren. Ik zou haast zeggen: creatief.
Maar de oppositie is, natuurlijk, tegen het plan. Ze gebruiken de retoriek die altijd scoort in Turkije: de AKP verkoopt ons land aan buitenlanders! En de publieke opinie vindt het extra vervelend dat de klus waarschijnlijk naar een Israelisch bedrijf gaat – Israel heeft een tekort aan landbouwgrond en voor hen is dit een prima deal. Oh jee, het land wordt verkocht aan Israel! Het is waar dat Syrie het wellicht niet prettig vindt als gespecialiseerd militair personeel langs hun grens gaat werken, maar is dat een reden om het plan niet uit te voeren? Sommigen vinden nog steeds dat het Turkse leger de mijnenruimerij zelf ter hand moet nemen, maar het leger geeft toe dat het daar niet toe in staat is. Anderen vinden de periode van 44 jaar veel te lang, maar ja, wie doet er nou investeringen in een enorme lap grond die decennia niet bewerkt is geweest als je er vervolgens maar vijf jaar van kunt profiteren? En – nog een tegenargument – kan het land niet beter aan de plaatselijke bevolking gegeven worden? Tuurlijk, dat kan, maar het is niet zo dat zij om grond zitten te springen, en uiteindelijk was de regering op zoek naar manier om de mijnen kwijt te raken zonder een gat in ‘s lands budget te slaan.
Maar de AKP heeft een meerderheid in het parlement, dus ze kunnen de wet gewoon aannemen, toch? Ja, kunnen ze doen. Maar dan zet de grootste oppositiepartij, de CHP, de joker in: het Constitutioneel Hof. Ze zullen de wet voorleggen aan het Hof, en aangezien het Hof nooit te beroerd is om te functioneren als oppositiepartij, zal de wet van tafel worden geveegd.
Dus de AKP moet de wet aanpassen en kan ‘m nog niet aan het parlement voorleggen. Wat logischerwijs tot gevolg heeft dat de mijnen niet zo snel als mogelijk worden opgeruimd. Meer mensen zullen sterven of gewond raken door de mijnen, bijvoorbeeld kinderen die onder de hekken door kruipen om in de velden te spelen, smokkelaars, en Turkse soldaten – deze week nog, kwamen zes soldaten om toen ze in de buurt van de Iraakse grens op een PKK-mijn reden. Wat gaat de oppositie zeggen tegen deze mensen? Sorry, maar ons nationalisme en onze anti-AKP-instelling is gewoon belangrijker dan het land verlossen van duizenden mijnen?

1 Comment »

One Response to “Mijnen en de joker”

Comments

  1. fred jun 29 2009 / 3am

    Een particuliere turks/canadese bedrijf heeft zich zelf aangeboden om het grote klus op te knappen. Zij hebben wereldwijd ervaring met opruimen en vernietigen van landmijnen. Daarnaast werken ze efficient en worden ze regelmatig door de VN benaderd. Alsnog heeft de akp geen interesse en willen ze turks grond voor 44 jaar verhuren. Het zaak stinkt.

Leave a Reply

 tekens beschikbaar

Snel