Het was wel even een schok, moet ik zeggen: mijn buurtje in het Istanbulse stadsdeel Üsküdar staat op de nominatie gesloopt te worden, inclusief ‘gedwongen ontruiming’. Ik zag het bij een expositie over verstedelijking in Istanbul waar ik een paar dagen geleden was en waar een plattegrond hing van de stad met alle gebieden die zogezegd een radicale verandering zouden ondergaan. In Üsküdar een lichtoranje rondje, met de naam van mijn wijk erbij. Lichtoranje, dat bleek fase 2: nog geen gedwongen uitzettingen, maar het kon elk moment beginnen.
Mijn lief was helemaal niet verbaasd toen ik hem erover vertelde: ‘Het is waardevolle grond en op waardevolle grond laat je natuurlijk geen zigeuners wonen.’ Voor de duidelijkheid: da’s zijn interpretatie van het stedelijk beleid en (totaal) niet zijn eigen mening.
De spijker op z’n kop, ben ik bang. Üsküdar wordt in de toekomst een gewilder stadsdeel om te wonen, want over een jaar of wat is de tunnel onder de Bosporus klaar en dan is Üsküdar direct verbonden met het Europese deel van de stad. Dat zal rijkere mensen trekken, wat betekent dat de armen weg moeten. Vooral de armen waar niemand om maalt en die geen toegang hebben tot de lokale politiek. Juist: de Roma.
Wilde beschuldiging? Nee. Kijk maar naar de geschiedenis van Sulukule, ooit het kloppende hart van de Roma-gemeenschap in Istanbul. De wijk is met de grond gelijk gemaakt, de investeerders hebben de grond overgenomen en de mensen die er woonden zijn verspreid over de stad en nabijgelegen steden. Sommigen hebben de huizen die ze via de overheid kregen alweer verlaten omdat ze ze niet konden betalen.
Nou is mijn wijk (en het betreffende deel begint zo’n beetje bij mij om de hoek, maar mijn straat valt erbuiten, insjallah) niet helemaal te vergelijken met Sulukule: Selami Ali is niet bij Roma in heel Europa beroemd om zijn rijke Roma-historie en -cultuur. En in Sulukule moest echt wat gebeuren: de huizen vielen nog nét niet om van verwaarlozing, iets anders dan sloop zat er niet op – jammer alleen dat dat zonder enig respect voor de gemeenschap gebeurde, die in één moeite mee om zeep geholpen werd. In mijn wijk zijn de appartementenblokken niet zo slecht. Er is armoede, geweld, er zijn drugs en er is alcoholmisbruik, en in die zin is Selami Ali denk ik slechter af dan Sulukule was. Maar het eindresultaat zal over een jaar of wat vast hetzelfde zijn: mooie huizen, rijke lui, en de Roma verdwenen, met medeneming van hun problemen.
Dat was het dus, wat betreft de mooie beloften die premier Erdogan onlangs nog deed aan de Turkse Roma-gemeenschap. Ik bedoel, je denkt toch niet echt dat alles nu ineens veranderd is en de fouten van Sulukule niet herhaald zullen worden?
Recente reacties